W prawie międzynarodowym
Encyklopedia PWN
kierunek badań ekonomicznych, zwany też szkołą sztokholmską, zapoczątkowany na przełomie XIX i XX w. przez szwedzkich ekonomistów;
organizacja powstała w 2. poł. 1924 jako Polska Sekcja Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom;
podstawowe, niezbywalne i uniwersalne prawa przysługujące człowiekowi bez względu na rasę, kolor skóry, płeć, język, religię, poglądy, pochodzenie narodowe lub społeczne, majątek, urodzenie, stan zdrowia i inne.
gałąź prawa publicznego, obejmująca ogół norm prawnych regulujących funkcjonowanie finansów publicznych (zwłaszcza państwa), głównie publiczną działalność finansową (pieniężną).
część stosunków społecznych dotycząca wzajemnych relacji między państwami oraz innymi organizacjami politycznymi, gospodarczymi i społecznymi.
uprawnienia przysługujące obywatelom danego państwa i obowiązki na nich spoczywające na podstawie obowiązujących norm prawnych.
